گرانی اجاره و رهن مسکن یکی از دغدغه‌های همیشگی قشر کم‌درآمد و آسیب پذیراست. اغلب اجاره‌نشین‌ها یا جوانانی هستند که به تازگی تشکیل خانواده داده‌اند و یا کارگران و کارمندانی هستند که حقوق دریافتی آنان به سختی می‌تواند معاش روزانه را تأمین کند چه برسد به پس‌انداز و خرید مسکن!
به راستی مهار این اسب لجام گسیخته تورم خصوصا در بخش ارزاق و مسکن وظیفه کدام سازمان و نهاد است؟! علاوه بر اوضاع نابه‌سامان اقتصادی و بالا رفتن عجیب و غریب تورم، به نظر می‌رسد در این شهر هیچگونه نظارتی بر نحوه تعیین رهن و اجاره‌بها وجود ندارد!
اکثر مالکین نرخ زهن و اجاره را سالانه به دلخواه خود تا دوبرابر و گاهی بیشتر، بالا می‌برند. گاهی این ارقام چنان نجومی و غیر منطقی است که خدا می‌داند واقعا چه کسانی استطاعت اجاره کردن این منازل را دارد!
بنده پس ازسالها کار اداری هنوز اجاره نشین هستم وخانه‌ای را که درسال گذشته با سختی زیاد، به مبلغ صد میلیون تومان رهن نموده‌ام؛ صاحبخانه درسال جاری مبلغ رهن را دویست ملیون تومان اعلام کرده و درصورت عدم رضایت، باید در وقت مقرر منزل راتخلیه کنم.
من و امثال من اگر همه حقوقمان را بدون کم و کاست در طی یک‌سال پس‌انداز کنیم باز هم نمی‌توانیم از عهده پرداخت مبلغ رهن درخواستی صاحبخانه‌ها برآییم. این درحالی است که همین حقوق دریافتی کفاف هزینه‌های سنگین جاری زندگیم را نمی دهد!
متولیان امر از پشت میزهای خود برخیزید و فکری به حال مردم درمانده و گرفتار نمایید. تعیین درصدهای منطقی برای افزایش سالانه اجاره‌بها و نظارت بر اعمال آن، می‌تواند یکی از ضروری‌ترین اقدامات مسئولین باشد.
