به گزارش اخبار جهرم، بیش از دو دهه است که دوبانده شدن محور جهرم- لارستان- بندرعباس به سر خط مطالبات مردم این مناطق تبدیل شده است، مطالبه‌ای که با افزایش روز شمار قربانیان این جاده به فریاد تبدیل شده اما پاسخ آن چیزی فراتر از تکرار مکرر وعده‌های بی نتیجه نیست.
این محور که همه از آن به عنوان یک محور ترانزیتی و استراتژیک جنوب کشور و شاهراه حیاتی نام می‌برند به صحنه تقابل ها و تراژدی‌های غم‌انگیز رخ به رخ شدن، واژگونی، آتش گرفتن و غمنامه ضجه‌های مادران و پدران، اشک چشم کودکانی که در این راه سرپناه از دست داده‌اند تبدیل شده است و مرگ در آن می‌تازد و دریغ از نوشدارویی که نجات بخش گردد.
شمار سوانح رانندگی در جاده‌های جهرم- لار- بندرعباس به حدی شدت گرفته است که دیگر نام «اخبار ناگوار» هم کفاف نمی‌دهد؛ چرا که نه روزی یک بار بلکه ساعت به ساعت این جاده قربانی می‌گیرد و صدای آژیر آمبولانس ها، هلال احمر، آتش نشانی در بیخ گوش جاده طنین انداز می‌شود، اما انگار صدای این مرگ های پی در پی به گوش مسئولین نمی‌رسد و یا اگر رسیده است هم از التفات و توجه دریغ کرده‌اند و همان وعده‌های تکراری نبودِ بودجه، تلاش برای پیگیری و رایزنی و حواله دادن تکمیل آن از سالی به سال دیگر را زمزمه می‌کنند وعده‌هایی که گذر سال‌های طویل در تونل زمان نافرجام بودن آن را کاملا مشخص کرده است.
سرهنگ هوشمندی رئیس پلیس راه جنوب استان فارس می‌گوید: دو محور جهرم-لار و لار-بندرعباس در شمار پرتردد ترین و پرترافیک ترین محورهای جنوبی فارس قرار دارد و بیشترین تردد از سوی وسایل نقلیه باربری که حامل مواد نفتی و فراورده‌های آن هستند انجام می‌شود.
محور جهرم لارستان بندرعباس فارغ از آنکه در حوزه استحفاظی دو استان فارس و هرمزگان قرار دارد اما یک محور پراهمیت و استراتژیکی در اتصال شمال به جنوب کشور است، محوری که اگر از ناایمن بودن آن کاسته شود و به ساماندهی و تکمیل برسد کوتاه ترین و مناسب ترین مسیر برای سهولت دسترسی به بنادر جنوبی، جزایر قشم و کیش و روان شدن ترافیک خودروهای حامل سوخت به سمت جنوب است.
این محور تا کنون بارها مورد بازدید مسؤولان مختلف اعم از رده های کشوری، استانی و شهرستانی قرار گرفته است که همگان بر اهمیت آن و قرار دادن آن در زمره اولویت‌های اساسی وزارت راه تأکید کرده‌اند، اما گذشت زمان مشخص نموده است که برای ساماندهی این محور مهم اما پرخطر، کاهش سوانح بیشمار رانندگی و جان سالم به در بردن رانندگان از این مهلکه خطر، یک عزم جزم ملی و تخصیص اعتبار البته نه از سنخ اعتبارهای قطره چکانی لازم است.
