خدا اَسی‌تون خوب بخوا
– سلام آباجی
– سلام جان، عید شما مبارک
– رو شما مبارک؛ مَ مبارکی‌ام هه
– حالا دیگه همی‌یه که هه
– والا پیرارسال تازه همی درد تَش‌گرفتُو اومده بود هی گفتیم ای چَ دیگه دم دهن همه یکی یه پوزبندیه؟اینا ناشکری کردیم امسال جَمَزِ یکی شده دو تا
– پناه بر خدا، ما بچه که بودیم دم عید که میشُ یه سی‌یِی، قَبُوی قرمز برمی‌کرد میمَد اَ تو کوچه‌ها یه دَری‌یَه زنگی کوچیکی‌ام داشت می‌زد و میخُند مشتی بچه‌پسرم دنبالش دراااز می‌شدن میگُ سالی که گذشت سال بد بود/ سالی بد و بد، ز بد بتر بود پسرام می‌گفتن ای سال برنگردی/ صد سال برنگردی
– والا؛ حالا حکایت همی سالووَه.بفرما بیو تو
– خذمتیم.انگا نقل و پول گذوشتی تو دالون؛ گاسم دوماد نو میخوا بیا خونه‌تون
– دوماد چه؟ گذوشتم عیدی بدم اَ ای کارگرو وَه
– هااا والا قربون دسٌِت.سال دراااز زحمت میکشن، نظافت کوچُو خیابون میکنن حقشونه
– باخدا چن وَخ پیشا یه سری رفتم خونِی آدی‌مون؛ دیدم کوچه‌شون اَ شَکل برگشته، در خونه‌ها قِرِسمَک، پلاستیکِی اَشغالی، جونَوَر پاره کرده بود تیییف دَدَه بو ای‌سر و اوسر، اُفتُوِشم زده‌بو فَقَ اَ بوش آدم گِنا میشُ؛ زن‌کاکامون گُ ناکُن یَگ‌رو ای کارگرو نومده اَشغالا جَم کنه چَ سر کوچُو اومده.
– والا خدا عمر و عزت‌شون بده اگه نباشن، نیگِی مردم نکن که هاموقد فیس و افاده دَرَن تو چَلم‌پَلُمیا گُلت و پیلیتَم بُخورن عارشون میشه بیان در دالونشون یه خیچی جارو بکشن
– همی نه؛ اینا حالا من نمیخوام اسم کسی بیارم غیبتش نشه همی زن ای کی‌یو هَسّه خونه‌شون ته کوچُوَه، خونه‌شون که می‌ری قَدِّ یَک سمساری دوکوری تضمینی چیده
– دوکوری تضمینی نپه چه هه؟
– همی‌چیا که می‌چینن سر طاخچه و تو بوفه و ای‌یا اسمش نمی‌دونم خو چه هه، همی ازش میگن دوکوری تضمینی
– دکوری تزیینی
– هااا هامو، یعنی همه‌جا انگا حجله‌بندی کرده آما در دالونشون تا کارگرو بیا ورداره صدتا سگ گشنه سیر میشه بس که چَلُمه
– والا من پارسال عید امام زمان رفتم در خونه‌شون گفتم میخوام یه عیدی جم کنم بِرِی همی کارگرو؛ گُ ای‌یا خو شَرداری حقوق‌شون می‌ده، گفتم بِده حالا چه میشه مام یه عیدی بیدیمش خوشال شه؟ اووَختَکی دَس کرد هزار تومن دَدُم
– بووش انگا اُوَ چیشِ کور اومده؛ می‌خواسی بِندَزی جیلوش
– ننداختم آما آدم نبایَ ایطو باشه
– همی نه
– حالا آما هماروس اووکیش، یَگ زنی‌یه که لنگه نَدَره.گاااهی جیلو خونه‌شون چَلُم نی؛ بیشتر وختام دیدم چِی و ناشتِی تو سینی کرده، قشنگ و جوهون می‌یَره می‌ذَره جیلو کارگرو.
– ای خو هیچوَخ اَشغالی چی‌ام نَدَره
– چیطو؟
– والا من یه‌دَفه رفتم خونه‌شون، تو مُدبَخو چارپنشتا سطل گذوشته بود؛ یکیش بِرِی نون‌خشکه و پک و پلو که می‌ریزه تو سفره. بوگو خو
– خو؟
– یکیش بِرِی قَت و قاعذ و مَک و مقوا. بوگو خو
– خو؟
– یکی‌ام بِرِی بطری نوشابه و قوطی رب و شیشه و ایچیا
– خو؟
– یکی‌ام بِرِی باقی چیا
– چه چیا؛ همش علاهده علاهده؟
– هاا تازه یه سینی گذوشته بو برِ اُفتو، پوس میوه و اَسِّی میوه و آت و آشغال سبزی و ایچیا می‌رِخ توش تا خشک شه
– او دیگه بِرِی چه بو؟
– والا گُ خشک که شُ می‌کووَم بعدش میکنم زیرِ گل، گُ میشه مث کود. یَگ بطری اُو معدنیام گذوشته بود توش پر پوس شوکولات و بِسکوت و ایچیا بود گفتم ایناهاوَم انگا علاهده گذوشتی؟گُ هااا ای‌یا هیچوخ پُدر نمی‌شه که بره تو زمین، باد می‌بره ای‌سر و اوسر، پرنده‌ها میگن گاسم خوردنیه می‌خورن تو گلوشون گیر می‌کنه.
– هااا چه چیا الا نیگا آدم اَ آدم قاده‌فهم چه چیا یاد می‌گیره
– هااا؛ تازه همی ماسکا که می‌زنن دم دهنشونه وختی میخوا بندَزه دور، اول کش دورش می‌چینه، می‌گه باد می‌بره تو بَرّ و بیابون کشش می‌ره دور گردن پک و پرنده
– الا آدم عاقل تا فکر کجاها می‌کنه
– همی نه، خدا اَسیش خوب بخوا
– هااا بِرِی همه‌ی مامِن مسلمون ایشالا
– ایشالا
«آباجی ماه‌بس»
