خودکشی: تعریف، نشانهها و پیشگیری (قسمت دوم)
به گزارش اخبار جهرم، در راستای آموزش و توانمندسازی جمعیت عمومی در مورد خودکشی، در قسمت اول این سلسله مطالب، با تعاریف خودکشی آشنا شدیم.
در این قسمت نشانههایی که در این مورد باید جدی گرفته شود را مرور خواهیم کرد.
۱. هرگونه تهدید مبنی بر آسیب رساندن به خود باید کاملا جدی تلقی شود.
۲. افرادی که خودکشی میکنند، قبلا نشانههای کلامی یا رفتاری که نشان دهنده نیت و افکار خودکشی است، نشان دادهاند.
۳. ژست خودکشی را جدی بگیرید به دو دلیل: اول اینکه بیمار ممکن است حساب و کتابش غلط از آب در بیاید و منجر به مرگ شود. دوم اینکه اگر فرد پاسخ موردنظر را دریافت نکند ممکن است دفعهی بعد اقدام شدیدتری انجام دهد.
۴. اگر چه وجود موارد خودکشی در خانواده عاملی مهم برای پیش بینی رفتار خودکشی بخصوص در خانوادههایی که افسردگی رایج است میباشد، اما ارثی نیست.
۵.اگر چه رفتار خودکشی با اختلالهایی نظیر افسردگی، سو مصرف مواد، اسکیزوفرنی رابطه دارد، اما افرادی هستند که هیچ اختلالی ندارند ولی دست به خودکشی میزنند.
۶. اگر فردی قصد کشتن خود دارد سوال در مورد افکار خودکشی موجب رفتار خودکشی نمیشود بلعکس ارزیابی خطر و توجه به درد هیجانی و همدلی با هیجاناتی که فرد را به سمت خودکشی سوق می دهد توسط متخصص و تشخیص بموقع یکی از مولفههای مهم کاهش شدت افکار خودکشی است.
۷. خودکشی برای بقیه نیست، برای همه آدمها از هر نوع خانواده و نظام اجتماعی رخ میدهد.
۸. اقدام قبلی عامل پیش بینی کننده مهم اقدام در آینده هست.
۹. اگر چه خودکشی در کودکان نادر هست، اما هر تظاهری از افکار یا رفتار خودکشی در هر سنی باید جدی گرفته شود.
۱۰. خودکشی نتیجه غیرطبیعی استرس است. همه استرس را تجربه میکنند اما اقدام به خودکشی خیر.
۱۱. اقدام به خودکشی، گاهی ممکن است در پی استرس حاد (مثل قطع روابط عاطفی، دعوا و…) به وجود آید اما اتفاق استرس زا، زمینه ساز رفتار هست نه علت آن.
۱۲. خودکشی یه فریاد ناامیدی و درخواست کمک است، معادل با جلب توجه نیست. بین تقاضای کمک و جلب توجه باید تمایز قائل شد.
ادامه دارد….
🖋مینا چترمینا / روانشناس و رواندرمانگر